من جوانی هستم متاهل دارای شغل و ساکن تهران مشکل بنده صدای درونی در قلب و سینه من است که بسیار مرا آزرده می کند در اکثر اوقات مرا تشویق به گناه می کند در حین انجام کار تصاویر گناه آلود در ذهن من می آورد من با خواندن سوره ناس در آن هنگام برای چند لحظه ایی راحت می شوم ولی بعد از مدتی دوباره شروع می شود. وقتی هم شروع می کند انگار سینه ام تنگ می شود و نفسم بالا نمی آید از بس به من فشار می آورد خواهشمندم بنده را راهنمائی بفرمائید آیا این همان خناس است که خدا در سوره ناس می فرماید الذی یوسوس فی صدور الناس چکار کنم که مغلوبش کنم بخدا دوست ندارم معصیت خدا را انجام دهم این روزها بسیار فشار روحی و روانی هستم ؟

پرسشگر گرامی از این که به ما اعتماد نموده‌ و مشکلتان را با ما در میان گذاشته‌اید بسیار خرسندیم. امیدواریم این مکاتبه‌ بتواند پاسخ مفیدی به پرسشتان باشد .
در مورد سؤالی که مطرح نموده‌اید باید بگوئیم.
خناس‌ صیغة مبالغه از مادة خنوس‌ است که به معنای اختفأ (پنهان شدن‌) بعد از ظهور (ظاهر شدن‌) می‌باشد. برخی گفته‌اند; شیطان را از این جهت خناس گویند که چون همیشه انسان را وسوسه می‌کند و به محض آن که انسان به یاد خدا می‌افتد، پنهان می‌شود و عقب می‌رود و همین که انسان از یاد خدا غافل شد. ظاهر می‌شود و به وسوسه او می‌پردازد.( ر.ک‌: مفردات الفاظ قرآن‌، راغب اصفهانی‌، ص 160، دارالکاتب العربی‌، بیروت / المیزان‌، علامه طباطبایی‌;، ج 20، ص 397، مؤسسة النشر الاسلامی‌، قم‌. )
بنابراین مفهوم آیه مذکور این است‌: بگو من از شر وسوسه‌گر شیطان صفتی که از نام خدا می‌گریزد و پنهان می‌گردد، به خدا پناه می‌برم‌.
شیطان اساساً برنامه‌ها و وسوسه‌های خود را با مخفی کاری می‌آمیزد و گاه چنان به انسان فکری را القأ می‌کند که انسان باور می‌کند فکر، فکر خودش است و دخالت و وسوسه شیطان را احساس نمی‌کند. (نمونه‌، آیت اللّه مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 27، ص 472 و 473، دارالکتب الاسلامیة‌، تهران)
در مورد شیطان و وسوسه هاى شیطانى باید توجه داشته باشید که ستیز و مجاهده با شیطان کارى مستمر و دایمى است و تا انسان در این عالم زنده است و زندگى مى کند ادامه دارد. و دام هاى شیطان براى انسان هاى با تقوا و داراى کمال و شناخت بیشتر، ظریفتر و پیچیده تر و مخفى تر است.

نخستین گام در مبارزه با شیطان این است که اطاعت از او را به تدریج کم نموده و به آهستگى از شبکه هاى دام او خارج شویم هر چند در این مبارزه ممکن است پاى انسان بلغزد و در مواردى فریب او را بخورد. هر چقدر ارتباط انسان با خداى متعال و معرفت نسبت به او عمیق تر و گسترده تر باشد، تسلط شیطان بر او کمتر است. چنانچه خداى متعال در این مورد مى فرماید: انه لیس له سلطان على الذین آمنوا و على ربهم یتوکلون) شیطان تسلطى بر کسانى که مؤمن بوده و بر پروردگارشان توکل مى کنند ندارد (نحل، آیه 99 (و نیز مى فرماید: ان عبادى لیس لک علیهم سلطان تو (شیطان) بر بندگان خاص من تسلط و نفوذى ندارى (اسراء، آیه 65 (
به طور کلى کار شیطان وسوسه کردن است و با پناه بردن دائمى به خداوند و ارتباط پیوسته با او و توسل و ربط با اولیاى الهى (ع) مى توان از این وسوسه ها رها شد و یا آن را به حداقل رسانید و شیطان را تسلیم نمود، پس بهترین راه حل، توجه کامل و دایمى به خداوند متعال و اولیائش و خود را در قلعه استوار و نفوذ ناپذیر او و اولیاى پاک او درآوردن و رعایت کامل تقواى الهى کردن است.

راهکارهای کنترل فکر گناه
1– جایگزینی افکار ارزشمند و شریف به جای فکرهای باطل
امام علی (علیه السلام) می فرمایند: «اندیشه کردن در خوبیها انگیزه ی به کار بستن آنها می شود.» (میزان الحکمه / ج 10 / ص 4713)

خداوند تعالی در قرآن کریمش فرمود: «کذلک یبین الله لکم الایات لعلکم تتفکرون» (سوره بقره / 219) اینچنین خدا آیاتش را برای شما روشن می گرداند؛ باشد که در (کار دنیا و آخرت) بیندیشید.
اینگونه تفکر کردن در عظمت خداوند و اصلاح دنیا و آخرت، از بهترین عبادات است. حسن صیقل از امام صادق (علیه السلام) پرسید: یک ساعت اندیشیدن بهتر از یک شب عبادت کردن است؟ حضرت فرمود: آری؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده است: ساعتی اندیشیدن، بهتر است از شبی را به عبادت گذراندن. عرض کردم: چگونه باید اندیشید؟ فرمود: به خانه های ویران گشته برود و بگوید: کجایند سازندگان شما؟ کجایند ساکنان شما؟ چه شده است که سخن نمی گویید؟» (میزان الحکمه / ج 10 /  4711)
امام علی (علیه السلام) درباره ی اندیشیدن در احوال امت های پیشین می فرمایند: «فرزندم! هر چند من به اندازه ی همه ی کسانی که پیش از من بوده اند، نزیسته ام اما در کارهای آنان نظر کرده ام و در اخبار آنها اندیشیده ام و در آثارشان سیر کرده ام، چندان که همچون یکی از آنان شده ام و بلکه آن سان بر کارهایشان آگاهی یافته ام که گویی با اولین و آخرین آنها زندگی کرده ام.» (میزان الحکمه / ج 10 / ص 4713)
2– پناه بردن به خدا و یاد خدا
دوست عزیز! چه خوب است بجای اینکه روزنه های قلب خود را به سمت گناه باز کنیم و موجبات خسران دنیا و آخرت را برای خویش فراهم کنیم، قلب خود را متمایل به یاد خدایی که بازگشت ما به سوی اوست کنیم و بجای فکر گناه، به چیزهای پاک بیاندیشیم؛ تا کم کم به جایی برسیم که از اندیشه های پاک، لذت ببریم.
امام علی (علیه السلام) از قول رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «اللهم افتح مسامع قلبی لذکرک و ارزقنی طاعتک و طاعة رسولک و عملا ً بکتابک» (میزان الحکمه / ج 4 / ص 1837) خدایا روزنه های قلبم را به روی یاد خودت بگشا و اطاعت از خودت و پیامبرت و عمل کردن به کتابت را روزیم فرما.
یاد خدا آرامش دهنده و بهترین جایگزین برای وسوسه های شیطانی است؛ لذا بهتر است هر گاه این افکار به سمت شما می آید با گفتن «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» برخاسته، وضویی بگیرید و با توسل به ساحت مقدس امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) به یاد خدا مشغول شوید. «یا ایها الذین امنوا اذکروا الله ذکرا ً کثیرا ً» (سوره ی احزاب / 41 و 42) ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا را فراوان یاد کنید و هر بامداد و شبانگاه تسبیحش گوئید.
3 – کنترل نگاه
به قول شاعر: «هر آنچه دیده بیند دل کند یاد» سعی کنید چشم خود را به حرام ندوزید؛ چرا که چشم امانتی است از جانب حضرت حق و عدم کنترل آن انسان را به گناهان زیادی آلوده می کند. در آیه ی 36 سوره ی مبارکه ی اسراء آمده: «ان السمع و البصر و الفؤاد کل اولئک کان عند مسئولا» همانا گوش و چشم و دل همگی مورد سؤال قرار می گیرند. در واقع به قول بزرگان سعی کنیم وارداتمان پاک باشد تا صادراتی پاک داشته باشیم!
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «سهم دیدگان خود را از عبادت به آنان دهید. عرض کردند: ای رسول خدا سهم آنها از عبادت چیست؟ فرمود: نگریستن به قرآن و اندیشیدن در آن و پند گرفتن از شگفتی هایش. بنابراین اگر چشم خود را کنترل کنیم و در جایی صرف کنیم که ولی نعمت ما فرموده است، از افکار و اندیشه های باطل نجات می یابیم.
امام صادق (ع) فرمود: «نگاه پس از نگاه، در دل بیننده شهوت را مى‏انگیزاند»، (وسائل‏الشیعه، ج 14، ص 138 (و باز فرمود: «نگاه، تیرى از تیرهاى شیطان است، چه بسا نگاهى که اندوه‏هاى دراز در پى دارد»، (وسائل‏الشیعه، ج 14، ص 139 (.
4– عدم بیکاری و داشتن برنامه ریزی برای کار و تفریح و معنویات
اکثر این گونه فکرها در اثر بیکاری و بی برنامگی به سراغ انسان می آید؛ اگر برنامه ریزی صحیح و همه جانبه ای برای خود داشته باشیم، فرصت اینگونه فکرها از انسان گرفته میشود.
5- محاسبه نفس همه روزه و در صورت رخداد خطا خود را محاکمه و توبیخ نمودن و بلافاصله استغفار کردن،
6- رعایت نکات زیر نیز شما را در این مسیر تعالى یارى خواهد کرد، ان شاءالله:
- انجام یک سرى مستحبات مثلا همیشه با وضو بودن و زبان را به ذکر مخصوصا «لاحول ولاقوة الا بالله العلى العظیم» عادت دادن.
- سعى و کوشش در انجام وظایف و واجبات دینى،
- خواندن نماز با حضور قلب و در اول وقت،
- گرفتن روزه مستحبى به ویژه دوشنبه و پنجشنبه هر هفته،
- تلاوت قرآن بویژه بعد از نماز صبح،
- تأمل و اندیشه در آیات قرآن،
- حتى المقدور سعى در خواندن نماز شب،
- از تنهایى دورى گزینید.
- سحر خیزى،
- شرکت در ورزش‏هاى فردى و دسته جمعى،
- شرکت در فعالیت‏هاى مذهبى و اجتماعى،
- به صله رحم و ارتباطات اجتماعى بسیار بپردازید و به نزدیکان و اقوام خود بیش از پیش اظهار علاقه و محبت نمایید.
- عدم معاشرت و دوستى با افراد منحرف و فاسد،
- انتخاب دوستان مؤمن و سالم،
- به یاد خدا بودن در همه اوقات،
- از پرخورى و نیز از خوردن غذاهاى چرب و پرانرژى و تحریک کننده پرهیز کنید،
- برنامه منظم مطالعاتى براى خود قرار دهید و سعى کنید فرصت‏هاى خود را با تفکر و مطالعه مناسب پر کنید،